De meeste ochtenden was (wijlen) Harry Ameredes op met de zon en werkte hij ijverig aan illustraties met pen en inkt in zijn huis in West Virginia. Harry was een kunstenaar in hart en nieren en ontdekte zijn natuurlijke tekentalent op de middelbare school. Met de aanmoediging van Robert Ayworth, zijn kunstleraar op de middelbare school, schreef Harry enkele van zijn beste tekeningen in voor een nationale kunstwedstrijd. Tot zijn vreugde won zijn werk de eerste en tweede plaats. Harry's tekenen kwam op een laag pitje te staan tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Zijn Griekse afkomst en zijn vermogen om Grieks te spreken maakten hem een perfecte kandidaat voor het Office of Strategic Services. Samen met andere Amerikanen die sterke etnische banden hadden, bevond Harry zich in parachutespringen of onderzeeërs in bezette en bedreigde gebieden om te werken met de ondergrondse beweging tegen Hitler.

Eenmaal met pensioen van de dienst en de plaatselijke staalfabriek, gebruikte Harry veel van zijn vrije tijd om te tekenen en te snijden. Hij ontdekte dat houtsnijwerk een natuurlijke uitbreiding van zijn tekenkunst was. Het was een hele belevenis om zijn ideeën voor wandelstokken en pijpen in hout te realiseren. Natuurlijk was Harry de eerste om toe te geven dat hij meer tekeningen had dan hij ooit in hout zou kunnen afmaken.